Вĕлле хурчĕсем

Казань: Центральная Типография. 1907. — 34 с.Ĕлĕк авал халăх хальхи пек йышлă мар чухне, çĕр аслă, вăрман нумай чухне вĕлле хурчĕсене хальхи пек алра усрассине пĕльмен. Вĕлле хурчĕсем ытти хурт-кăпшанкăсем пекех ăçта кирлĕ-унта, хăйсене мĕнле кирлĕ-çавăн пек (хăйсен ирĕкĕпе), мĕнле май килнĕ-çапла пурăннă. Пуринчен ытла вăрманта хăвăл йывăçсем ăшĕнче, тунката тĕпĕсенче, чуллă сăрт шăтăкĕсенче те йăва туса пурăннă. Вĕсен хуçи-тавраш пулман, тăшмансем те упа, кайăк, кăткă пекисенчен пуçне нимĕн те пулман; ăнсан ăннă, пĕтсен пĕтнĕ.